Pedagog i pedagog specjalny

mgr EWA KWAŚNIEWSKA

Pedagog szkolny   jest osobą zatrudnioną w szkole w celu uzupełniania, pogłębiania i rozszerzania działalności dydaktyczno-wychowawczej prowadzonej w szkole.

Pedagog jest koordynatorem w środowisku szkolnym oraz łącznikiem między uczniami, rodzicami, nauczycielami, a także innymi lokalnymi instytucjami opiekuńczo-wychowawczymi.

 Głównym partnerem w pracy pedagoga jest UCZEŃ!

 mgr Ewa Kwaśniewska

Zaprasza na konsultacje uczniów i rodziców w następujących godzinach pracy pedagoga:

 Poniedziałek: 10.00 – 14.30

Wtorek: 10.00 – 14.00

Środa: 10. 00 – 15.00

Czwartek: 12.00 – 17.00

Piątek: 09.30 – 13.00

godziny pracy pedagoga specjalnego mgr Ewy Kwaśniewskiej:

Poniedziałek:  08:00 - 10:00

Wtorek: 08:00 - 10:00

Środa: 08:00 - 10:00

Czwartek: 10:00 - 12:00

Piatek: 08:00 - 09:30

Drodzy Rodzice!

Wszyscy chcecie być dobrymi rodzicami i na ogół nie szczędzicie wysiłku, aby wasze dzieci były szczęśliwe.

Staramy się, chcemy dla dziecka jak najlepiej, a mimo to zdarza się, że spotykają nas rozczarowania, a dziecko sprawia kłopoty, buntuje się, poszukuje nowych doświadczeń. Rodzice czują się bezradni, w dodatku mniej ważni dla dziecka niż jego rówieśnicy.

Nie ma prostych i skutecznych recept na to, by uchronić dziecko przed zagrożeniami tego świata, ale jedno jest pewne: im lepszy mamy kontakt z dzieckiem, tym łatwiej ustrzeżemy je przed papierosami, alkoholem czy narkotykami.

Rozmowa jest podstawą dobrych kontaktów z dzieckiem, bo pozwala lepiej poznać jego świat, oczekiwania, marzenia jak też i różnorodne problemy. Nie bójcie się rozmawiać także na trudne tematy. Dorastające dzieci potrzebują waszej dyskretnej obecności, dostępności i gotowości do udzielania im pomocy. Wierzą, że w porę zareagujecie, gdy będzie działo się coś niedobrego i znajdziecie sposób, aby rozwiązać problem.

My, nauczyciele zachęcamy do tego abyście starali się zawsze znaleźć czas na rozmowę, gdy dziecko ma problem. Rozmowa pomaga pozbyć się przykrych uczuć, gdy dziecko czuje się bezradne i skrzywdzone. Pozwólcie mu się wygadać, wypłakać i wyzłościć. W żadnym przypadku nie bagatelizujcie jego problemów.

Znajdźcie też czas, gdy zechce podzielić się radością i sukcesem. Okazujcie swoje zadowolenie, to doda mu wiary w siebie.

Ważnym elementem w wychowaniu jest również obserwacja swego dziecka. Starajcie się dostrzegać sygnały, że dziecko was potrzebuje. Kiedy ma jakiś problem, nie zawsze poprosi was o rozmowę. Jednak jeżeli będziecie je uważnie obserwować, to zauważycie wszelkie zmiany.

Brak miłości, stabilnej samooceny, brak wiary w siebie, brak umiejętności rozwiązywania problemów, brak poczucia bezpieczeństwa często prowadzą do zachowań ryzykownych (dzieci i młodzież sięgają po papierosy, alkohol, narkotyki).

W czasie zajęć my pedagodzy, nauczyciele, wychowawcy staramy się poruszać tematy związane z rozwojem młodego człowieka, ze świadomością własnych potrzeb i uczuć, z problemami w grupie rówieśniczej. Uczymy podejmowania decyzji i odmawiania (postaw asertywnych), organizujemy spektakle profilaktyczno – wychowawcze oraz konkursy promujące zdrowy styl życia.

Ważne adresy i telefony pod którymi można uzyskać fachową pomoc pedagogiczno-psychologiczną

• Centrum Interwencji Kryzysowej
  (wsparcie dla osób doświadczających przemocy w rodzinie)

ul. Graniczna 1

Tel. 062 7677264

• Punkt Konsultacyjny dla Osób Doświadczających Przemocy w Rodzinie Alkoholowej i Osób Uzależnionych

ul. Śródmiejska 23

Tel. 62 7572469

• KARAN
  (terapia osób uzależnionych od narkotyków, grupy wsparcia dla dzieci z rodzin z problemem alkoholowym)

ul. Graniczna 1,  tel. 62 7642260

Pogotowie narkotykowe,  tel. 62 7655555

Bezpłatna infolinia: 0 800 120 289

Antynarkotykowa poradnia internetowa

https://www.narkomania.org.pl/

• Poradnia Terapii Uzależnienia i Współuzależnienia
  (terapia dla osób uzależnionych od alkoholu i narkotyków oraz grupy wsparcia dla rodzin z problemem alkoholowym)

ul. Lipowa 6

tel. 062 7672057

• Pomarańczowa linia - punkt konsultacyjny dla rodziców, których dzieci piją alkohol
  ul. Graniczna 1

Tel. 062 767 72 62

• Pogotowie dziecięce - przemoc

Tel. 062 765 55 98

• Poradnia Psychologiczno Pedagogiczna
  ul. H. Sawickiej 3

Tel. 062 7640000

• Policyjny program wspomagania ofiar przestępstw

Tel. bezpłatny 0 800 142 555

• Cyber przemoc

bezpłatny tel. 0 800 100 100

116 111 - bezpłatny Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży!

Poradnik Pedagoga 

Jak skutecznie wydawać dziecku polecenia?

Bardzo częstym problemem rodziców jest wyegzekwowanie u dzieci posłuszeństwa. Często kierujemy do dziecka prośbę czy polecenie, a ono na nie niestety nie reaguje. Co wtedy? Chciałabym Państwa zachęcić do wprowadzenia kilku zasad, które są sprawdzone i skuteczne.

1. Starajmy się w danej chwili wydawać dziecku tylko jedno polecenie, np. „Posprzątaj w swoim pokoju". Dziecko wtedy wie, jakie są nasze oczekiwania względem niego.

2. Sprawdzajmy wykonanie polecenia, idźmy do pokoju i zobaczmy, jak dziecko uporało się ze sprzątaniem. Jeśli nie zrobiło tego, o co je poprosiliśmy, ponówmy prośbę.

3. Wydając polecenia bądźmy blisko dziecka, nie stosujmy tzw. „poleceń kuchennych" – wydawanych z daleka.

4. Podczas wydawania poleceń zdobądźmy uwagę dziecka – nawiążmy kontakt wzrokowy, zawołajmy po imieniu. Dziecko musi widzieć, że jesteśmy w tym momencie nim zainteresowani.

5. Nagradzajmy dobre zachowania. Nie zapominajmy o chwaleniu zaraz po prawidłowym wykonaniu czynności.

6. Chwalmy poprawę, nie ideał.

7. Zamiast mówić, czego nie wolno, mówmy, co byśmy chcieli, aby dziecko zrobiło, np. zamiast „Nie krzycz!" powiedzmy „Mów spokojniej". Unikajmy słowa „nie". Nikt z nas nie lubi nakazów, dziecko również.

8. Nie wyśmiewajmy dziecka, zauważajmy jego dobre strony.

Ważne jest, abyśmy budowali w domu atmosferę akceptacji i szacunku. Jeśli nawet wydarzy się coś złego i pojawią się trudne problemy, łatwiej nam będzie rozmawiać i ustalać kierunek działań.

Powyższe informacje zaczerpnięto z książki A. Kołakowskiego i A. Pisuli „Sposób na trudne dziecko".

Karać czy chwalić?

Rodzina jako prawidłowo funkcjonujący system:

• Otwarta komunikacja – rozmawiamy o problemach i rozwiązujemy je wspólnie.
• Pozytywna tożsamość i autonomia poszczególnych członków – budujemy    w naszych dzieciach poczucie wartości i postawy asertywne.
• Zaufanie i wsparcie – dziecko może ze mną porozmawiać na każdy temat.
• Otwarta na otoczenie – słucham dobrych rad i wprowadzam je w życie.
• Ma ustaloną strukturę i jasno wyodrębnione role rodziców i dzieci.
• Rodzice spędzają czas z dzieckiem, rozmawiając podają przyczyny i konsekwencje zachowania dziecka, stawiają "granice".
• Rodzice kontrolują ilość czasu, w którym dziecko korzysta z komputera.

Definicja nagrody

• Nagroda to przyjemna konsekwencja zachowania.
• Wskazuje jak postępować.
• Dajemy ją natychmiast po wystąpieniu zachowania, które chcemy wzmocnić. 

Rodzaje nagród

•  Nagrody społeczne – uwaga, uśmiech, chwalenie, zachęta, słowa takie jak: "bardzo dobrze", "wspaniale"
• Nagrody konkretne – książeczki, komiksy, słodycze, ciastka, wycieczki, lody, zabawy, zabawki

Definicja kar

• Kara to przykra konsekwencja zachowania.
• Wskazuje czego należy unikać w zachowaniu i kontaktach

Rodzaje kar

• Okazanie niezadowolenia
• Krytyka
• Odizolowanie dziecka
• Podniesiony głos
• Ignorowanie

Warunki skuteczności kar i nagród

• Rodzice działają wspólnie – dziecko musi wiedzieć, że jeśli mama wyznaczy karę, to tata jej nie anuluje.
• Między karaniem i nagradzaniem powinna panować równowaga – jedna kara przypada na cztery pochwały.
• Kara nie może być wymierzana w złości – najpierw należy się uspokoić, wyciszyć, a następnie dobrze przemyśleć jaką karę mogę zastosować.
• Zarówno kara jak i nagroda muszą być uzasadnione – tłumaczymy dziecku za jakie przewinienie otrzymuje karę i jak należy postąpić w przypadku podobnych sytuacji.
• Nie należy przesadzać z nagradzaniem materialnym – nie należy wyznaczać nagrody pieniężnej za spełnianie podstawowych obowiązków takich jak: odrobienie lekcji, dobra ocena, obowiązki domowe.
• Kara i nagroda muszą być sprawiedliwe i proporcjonalne do przewinienia.
• Czas kary powinien być w miarę możliwości krótki – „dzisiaj nie będziesz oglądał telewizji”, zamiast „przez cały tydzień”.
• Ironia i wyśmiewanie dodatkowo ranią dziecko.

Konsekwencja i stanowczość czyli jak rozmawiać z dzieckiem?

• Trzymaj za ramiona, kiedy wydajesz mu polecenie
• Patrz mu w oczy
• Mów zdecydowanie i wyraźnie
• Mów spokojnie
• Poproś, aby dziecko powtórzyło to, co usłyszało
• Daj komunikat wyboru np. „masz dwa wyjścia: możesz iść do łazienki normalnie albo na jednej nodze”.

Czym jest stres?

Czym jest stres?

Obejrzyj film

Prezentacja: Jak dbać o zdrowie psychiczne podczas epidemii?

Artykuł: Pomaganie dziecku w radzeniu sobie ze stresem

Artykuł: Stres szkolny - niedostrzeganie cierpienia dzieci

Krótki film o koronawirusie 

Warto obejrzeć z dzieckiem film, który w prosty sposób wyjaśnia nam obecną sytuację epidemiologiczną, tłumaczy pojęcie co to jest wirus i jak z nim walczyć. Zapraszamy na seans! Link do filmu poniżej:

Adresaci: rodzice

Materiały kampanii poświęconej przeciwdziałaniu wykorzystywaniu seksualnemu dzieci.

GADKI, czyli proste rozmowy na trudne tematy.

Zachęcam do obejrzenia bardzo ciekawych wykładów na temat: "Nastoletnia depresja. Życie w trybie online/offline. Szczególnie ciekawy jest drugi (kolejny też)wykład pani Małgorzaty Łuby, który dotyczy problemów dzieci uczących się zdalnie. Poniżej przesyłam link do webinarium.

Nastoletnia depresja